I. Przepisy ogólne
§ 1
Regulamin Hodowli Psów Rasowych wprowadza się na podstawie § 29 pkt. 10 Statutu Związku Kynologicznego w Polsce, zwanego dalej Związkiem.
§ 2
Celem hodowli jest doskonalenie poszczególnych ras psów pod względem cech fizycznych, psychicznych i użytkowych z uwzględnieniem podstaw naukowych.
§ 3
Hodowlę psów rasowych w Polsce ukierunkowuje Zarząd Główny Związku (ZG) przez powoływane przez siebie: Główną Komisję Hodowlaną, oddziały Związku oraz kluby ras – komisje ZG.
§ 4
1. Członek Związku ma obowiązek:
a) otoczyć opieką posiadane psy, zapewnić im higieniczne warunki utrzymania i należytą pielęgnację, właściwie je żywić i poddawać szczepieniom ochronnym,
b) utrzymywać tylko taką liczbę psów, którym jest w stanie zapewnić dobre warunki egzystencji,
c) umożliwić oddziałowej komisji hodowlanej kontrolę warunków utrzymania posiadanych psów i ich kondycji.
2. Zabrania się członkom Związku:
a) sprzedaży szczeniąt przez pośredników oraz osobom nabywającym je do dalszej odsprzedaży,
b) handlu szczeniętami podczas imprez publicznych i w miejscach publicznych,
c) jednoczesnego lub naprzemiennego rejestrowania, wystawiania, używania do hodowli tych samych psów i suk w innych organizacjach kynologicznych.
§ 5
1. Nadzór nad przestrzeganiem Regulaminu Hodowli Psów Rasowych sprawuje Zarząd Główny za pośrednictwem Głównej Komisji Hodowlanej (GKH).
2. Główna Komisja Hodowlana sprawuje nadzór nad oddziałowymi komisjami hodowlanymi (OKH).
3. Do podejmowania decyzji hodowlanych, również wykraczających poza zakres ustalony w niniejszym Regulaminie, upoważniony jest zarząd oddziału, działający na wniosek oddziałowej komisji hodowlanej lub z własnej inicjatywy.
4. Główna Komisja Hodowlana pełni rolę organu odwoławczego od decyzji zarządu oddziału.
5. Wszelkie wnioski i pisma odwoławcze do GKH składane są za pośrednictwem oddziału macierzystego członka ZKwP.
II. Przydomki hodowlane
§ 6
Hodowcą jest członek Związku prowadzący hodowlę na terenie RP zgodnie z przepisami niniejszego Regulaminu, posiadający jedną lub więcej suk hodowlanych oraz zatwierdzony przydomek hodowlany. Członkowie Związku mogą posiadać psy na zasadzie współwłasności z innymi członkami Związku oraz z członkami innych organizacji kynologicznych będących członkami FCI lub partnerami FCI z wzajemnie uznawanymi księgami rodowodowymi. Warianty takiej sytuacji regulują załączniki numer 11 i 11A do niniejszego Regulaminu.
§ 7
1. Członek Związku rozpoczynający prowadzenie hodowli jest zobowiązany wystąpić o zatwierdzenie przez Zarząd Główny przydomka hodowlanego. Przydomek zgłasza się za pośrednictwem zarządu oddziału na formularzu ,,wniosek o rejestrację przydomka hodowlanego’’ (zał. nr 1). Za pośrednictwem biura Zarządu Głównego przydomek zgłaszany jest do rejestracji w Międzynarodowym Repertorium Przydomków FCI. Żaden przydomek o brzmieniu identycznym lub zbliżonym do już zarejestrowanego (występującego w bazie ZKwP lub w bazie FCI) nie może być zarejestrowany.
2. Zarząd Główny ma prawo odmówić zarejestrowania przydomka, podając hodowcy przyczynę
3. Przydomek otrzymują wszystkie szczenięta pochodzące z danej hodowli, bez względu na rasę.
4. Brak zarejestrowanego przydomka uniemożliwia wydanie metryk dla szczeniąt.
5. Zwyczajowo nazwę, czyli imię psa, pisze się dużymi literami, zaś przydomek hodowlany – małymi. Przydomek hodowlany może być pisany przed nazwą psa lub po niej, co ustala się przy rejestrowaniu przydomka, np. SMOK z Kordegardy, Prima JUNO.
6. Wszystkim szczeniętom urodzonym w jednym miocie nadaje się imiona zaczynające się na tę samą literę. Hodowca nie musi przestrzegać kolejności alfabetycznej przy nadawaniu imion szczeniętom z kolejnych miotów.
§ 8
1. Przydomek hodowlany zarejestrowany przez Zarząd Główny jest chroniony i nie może być w żaden sposób wykorzystany przez innego członka Związku. Po zatwierdzeniu przydomek może być zmieniony w wyjątkowych sytuacjach, np. jeżeli w zatwierdzonej wersji nie może być zarejestrowany w FCI, został zarejestrowany w wyniku pomyłki itp.
2. Przydomki uznane przez FCI mają pierwszeństwo przed przydomkami zarejestrowanymi wyłącznie przez Zarząd Główny. W razie protestu i na życzenie FCI przydomek krajowy zostanie unieważniony, jeśli okaże się identyczny z przydomkiem wcześniej uznanym i już zarejestrowanym przez FCI.
3. Właściciel przydomka ma prawo wziąć na wspólnika pełnoletniego członka Związku. Przedstawicielstwo takiej spółki należy do właściciela przydomka.
4. Po przejęciu hodowli nowy właściciel może zachować przydomek hodowlany poprzedniego właściciela w drodze dziedziczenia lub za jego pisemną zgodą zatwierdzoną przez Zarząd Główny Związku. W przypadkach spornych wiążąca jest decyzja Zarządu Głównego.
5. Właściciel przydomka hodowlanego może się zrzec prawa do przydomka lub przekazać go innemu członkowi Związku, składając pisemne oświadczenie w Zarządzie Głównym Związku Kynologicznego w Polsce.
III. Kwalifikacje hodowlane
§ 9
1. Do kwalifikacji hodowlanych zalicza się oceny z wystaw psów rasowych organizowanych przez Związek Kynologiczny w Polsce. Wyniki wystaw określone w regulaminie jako minimum hodowlane należy zapisać na karcie sztywnej psa/suki prowadzonej przez oddziały ZKwP.
2. Kluby ras – komisje Zarządu Głównego mogą wnioskować o ustanowienie dla swoich ras dodatkowych wymagań hodowlanych, takich jak np. testy psychiczne, próby pracy, przeglądy hodowlane, przeglądy kwalifikacyjne. Wymagania te stają się obowiązujące po zaakceptowaniu ich przez Zarząd Główny na wniosek GKH. Wykaz aktualnie obowiązujących dodatkowych wymagań hodowlanych stanowi załącznik nr 10 do niniejszego Regulaminu.
3. Pies/suka uzyskują kwalifikację hodowlaną po dokonaniu wpisu na karcie sztywnej i w rodowodzie odpowiednio: REPRODUKTOR/SUKA HODOWLANA, opatrzonego datą dokonania wpisu, imienną pieczęcią osoby uprawnionej do dokonania wpisu i jej podpisem. Pies/suka nabywa uprawnienia hodowlane w momencie dokonania takiego wpisu.
4. Psy/suki z wadami niestanowiącymi dyskwalifikacji hodowlanej (wady nabyte – pourazowe lub będące wynikiem schorzeń i zabiegów leczniczych, niewpływające negatywnie na możliwość reprodukcji i odchowania potomstwa), które uniemożliwiają udział w wystawie lub uzyskanie oceny wystawowej kwalifikującej do hodowli, mogą uzyskać uprawnienia hodowlane na przeglądzie indywidualnym według następującej procedury:
– po uzyskaniu zaświadczenia od lekarza weterynarii, że pies/suka nie wykazuje cech schorzenia odziedziczalnego lub wad będących przeszkodą w reprodukcji, właściciel psa/suki składa wniosek do OKH o dopuszczenie do indywidualnego przeglądu kwalifikującego do hodowli;
– na podstawie zgody OKH lub zgody GKH w przypadku odwołania od negatywnej decyzji OKH dokonywany jest przegląd hodowlany przez sędziego międzynarodowego mającego uprawnienia do oceny rasy, wskazanego przez OKH (lub GKH w przypadku decyzji przez nią wydanej);
– indywidualny przegląd kwalifikujący do hodowli może być przeprowadzony u psa/suki w wieku powyżej 15 miesięcy; pozostałe wymogi (wszelkie badania i testy wymagane przy kwalifikacji hodowlanej w danej rasie) muszą być bezwarunkowo spełnione;
– OKH ma obowiązek niezwłocznego przesłania kopii protokołu przeglądu kwalifikującego do hodowli do GKH. Formą właściwą jest przesłanie skanu protokołu na adres e-mail GKH. Koszt przeglądu kwalifikującego do hodowli ustala corocznie Zarząd Główny.
5. Psy/suki agresywne Jeśli psy/suki trzykrotnie wykazały na wystawach zachowania agresywne w stosunku do ludzi i został na tę okoliczność sporządzony raport do Zarządu Głównego, są wykluczane z hodowli i udziału w wystawach. Obowiązek przekazania do Zarządu Głównego decyzji sędziego o dyskwalifikacji spoczywa na organizatorze wystawy.
IV. Suki hodowlane
§ 10
1. Aby uzyskać kwalifikację do hodowli, suka musi spełniać wymienione niżej, a w szczególnych przypadkach (opisanych w załączniku nr 10 do niniejszego Regulaminu) także dodatkowe wymogi:
a) być zarejestrowana w Związku oraz wpisana do Polskiej Księgi Rodowodowej (PKR),
b) ukończyć 18 miesięcy (z wyjątkiem ras wymienionych w § 10 pkt. 4),
c) uzyskać po ukończeniu 15 miesięcy w dowolnej klasie od co najmniej dwóch sędziów trzy oceny co najmniej bardzo dobre, w tym jedną na wystawie międzynarodowej, klubowej lub specjalistycznej.
2. Suka użytkowa, posiadająca certyfikat użytkowości uprawniający do wystawiania w klasie użytkowej, może być dopuszczona do hodowli z trzema ocenami co najmniej dobrymi od co najmniej dwóch sędziów, w tym jedną uzyskaną na wystawie międzynarodowej, klubowej lub specjalistycznej.
3. Suki hodowlanej przerejestrowanej z innego oddziału można użyć do hodowli pod warunkiem przekazania między oddziałami dokumentacji hodowlanej, tzw. karty sztywnej (wzór – zał. nr 7) wraz z ewentualnymi załącznikami. Przekazanie powinno nastąpić w ciągu 30 dni na wniosek oddziału rejestrującego. W przypadku trudności z przekazaniem wyżej wymienionej dokumentacji oddział rejestrujący zakłada nową kartę sztywną na podstawie adnotacji hodowlanych zawartych w rodowodzie.
4. Suki niektórych ras miniaturowych i wielkogłowych (wymienionych w załączniku nr 12 do niniejszego Regulaminu) dopuszcza się do pierwszego krycia po ukończeniu 12 miesięcy na podstawie trzech ocen co najmniej bardzo dobrych z klasy młodzieży, uzyskanych od minimum dwóch sędziów; w tym jednej na wystawie międzynarodowej, klubowej lub specjalistycznej. Wcześniejsze krycie dopuszcza się na podstawie adnotacji w rodowodzie i karcie sztywnej suki „Rasa wielkogłowa/Rasa miniaturowa”. Kolejne krycie takiej suki oraz uzyskanie stałej kwalifikacji hodowlanej wymaga spełnienia ogólnych wymogów hodowlanych (pkt. 1 c).
5. Suki hodowlane sprowadzone z innych krajów członkowskich FCI lub organizacji partnerskich FCI a) Suka sprowadzona do Polski z uznanej przez FCI zagranicznej organizacji kynologicznej i spełniająca jej wymogi hodowlane może być użyta do hodowli po zarejestrowaniu w Związku i po spełnieniu wymogów Regulaminu Hodowli Psów Rasowych ZKwP. b) Miot importowanej ciężarnej suki, przerejestrowanej z uznanej przez FCI organizacji, uznaje się na podstawie kwalifikacji hodowlanej tej organizacji. Warunkiem dalszego używania suki w hodowli jest uzyskanie przez nią stałej kwalifikacji hodowlanej zgodnie z wymogami Regulaminu Hodowli Psów Rasowych ZKwP.
§ 11
1. Suka traci uprawnienia hodowlane z dniem 31 grudnia roku, w którym ukończyła 8 lat. Oznacza to, że może być kryta najpóźniej w dniu 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym ukończyła 8 lat. Poród, odchów szczeniąt oraz wydanie im dokumentacji hodowlanej w kolejnym roku kalendarzowym nie stanowią naruszenia niniejszego zapisu.
2. Użycie do hodowli suki, która skończyła 8 lat, możliwe jest na podstawie zgody zarządu oddziału, wydawanej na wniosek hodowcy pod warunkiem, że suka jest w bardzo dobrej kondycji i dawała wartościowe potomstwo.
3. Skreśla się z ewidencji sukę hodowlaną w przypadku ustania członkostwa właściciela zgodnie z § 18 Statutu Związku.
V. Psy reproduktory
§ 12
1. Aby uzyskać kwalifikację do hodowli, pies musi spełniać wymienione niżej, a w szczególnych przypadkach (opisanych w załączniku nr 10 do niniejszego Regulaminu) także dodatkowe wymogi:
a) być zarejestrowany w Związku Kynologicznym w Polsce oraz wpisany do Polskiej Księgi Rodowodowej (PKR),
b) ukończyć 15 miesięcy,
c) uzyskać po ukończeniu 15 miesięcy w dowolnej klasie od co najmniej dwóch sędziów trzy oceny doskonałe, w tym jedną na wystawie międzynarodowej, klubowej lub specjalistycznej.
2. Pies użytkowy, posiadający certyfikat użytkowości uprawniający do wystawiania w klasie użytkowej, może być dopuszczony do hodowli z trzema ocenami minimum bardzo dobrymi od co najmniej dwóch sędziów, w tym jedną uzyskaną na wystawie międzynarodowej, klubowej lub specjalistycznej.
3. Reproduktora przerejestrowanego z innego Oddziału można użyć do hodowli pod warunkiem przekazania między Oddziałami karty sztywnej wraz z ewentualnymi załącznikami. Przekazanie powinno nastąpić w ciągu 30 dni na wniosek oddziału rejestrującego. W przypadku trudności z przekazaniem wyżej wymienionej dokumentacji oddział rejestrujący zakłada nową kartę sztywną na podstawie adnotacji hodowlanych zawartych w rodowodzie.
4. Reproduktory sprowadzone z innych krajów członków FCI lub organizacji partnerskich FCI
a) Reproduktor zarejestrowany w uznanej przez FCI zagranicznej organizacji kynologicznej i spełniający jej wymogi hodowlane może być użyty przez członków ZKwP na podstawie kwalifikacji uzyskanej w kraju, w którym jest zarejestrowany, również jeśli czasowo przebywa w Polsce. Dokumentację hodowlaną po kryciu psem przebywającym czasowo w Polsce podpisuje jego dysponent – członek ZKwP – na podstawie pisemnego upoważnienia otrzymanego od właściciela psa oraz pisemnego oświadczenia, że pies ten spełnił wymogi hodowlane obowiązujące w swoim kraju.
b) Reproduktor sprowadzony do Polski z uznanej przez FCI zagranicznej organizacji kynologicznej i spełniający jej wymogi hodowlane może być użyty przez członków ZKwP po zarejestrowaniu w Związku i po spełnieniu wymogów Regulaminu Hodowli Psów Rasowych ZKwP.
§ 13
1. Dla reproduktorów nie ustala się górnej granicy wieku hodowlanego ani limitu kryć.
2. Skreśla się z ewidencji reproduktora w przypadku ustania członkostwa jego właściciela zgodnie z § 18 Statutu Związku lub na wniosek właściciela.
VI. Prawa i obowiązki hodowców i właścicieli reproduktorów
§ 14
1. Hodowca ma prawo do:
a) uzyskania porad i wszelkich informacji u kierownika sekcji i oddziałowej komisji hodowlanej,
b) dostępu do listy reproduktorów,
c) wyboru reproduktora,
d) w wyjątkowo uzasadnionych przypadkach wystąpić do macierzystej oddziałowej komisji hodowlanej o wyrażenie zgody na:
– krycie psem, który nie spełnia wymogów hodowlanych. Jeżeli pies należy do innego oddziału, hodowca powinien niezależnie otrzymać zgodę na krycie od swojej oddziałowej komisji hodowlanej;
– użycie do hodowli suki, która nie spełniła jeszcze wymogów hodowlanych;
– krycie pomiędzy odmianami ras (nie dotyczy ras wymienionych w załączniku nr 10a, rozdział II „Kojarzenia między odmianami ras dozwolone według uznania hodowcy”);
– inne odstępstwa od obowiązujących zapisów Regulaminu Hodowli.
2. Hodowca ma obowiązek:
a) kryć wyłącznie suki zdrowe, w kondycji zapewniającej odchowanie zdrowych szczeniąt;
b) chronić suki przed przypadkowym kryciem;
c) upewnić się, czy pies, którym zamierza kryć sukę, jest reproduktorem w pojęciu Regulaminu Hodowlanego;
d) ograniczyć mioty suki do jednego w roku kalendarzowym, przy czym krycie nieskutkujące ciążą suki nie stanowi przeszkody do krycia przy kolejnej cieczce w tym samym roku kalendarzowym;
e) przed kryciem suki ustalić na piśmie z właścicielem reproduktora warunki rozliczenia należności za krycie;
f) przed kryciem uzyskać podpis właściciela reproduktora na Karcie Krycia, którą wykupuje właściciel reproduktora w swoim oddziale;
g) przy kryciu za granicą właściciel suki jest obowiązany wykupić w swoim oddziale kartę krycia i uzyskać na niej potwierdzenie krycia, a także uzyskać: kserokopię rodowodu reproduktora i ewentualnie potwierdzenie krycia obowiązujące w danym kraju;
h) w ciągu 14 dni powiadomić pisemnie właściciela reproduktora oraz kierownika sekcji w swoim oddziale o urodzeniu się szczeniąt;
i) poddać szczenięta znakowaniu (tatuowaniu lub czipowaniu). Hodowcy daje się możliwość wyboru znakowania szczeniąt, jednak decyzja musi dotyczyć całego miotu (cały miot tatuowany lub czipowany). Przeglądowi miotu poddaje się szczenięta już oznakowane. Numeracja tatuaży musi być zgodna z rejestrem prowadzonym oddzielnie dla każdej rasy w oddziale; numery chipów muszą być naniesione na metryki i zarejestrowane w oddziale ZKwP. Czipowanie, jako zabieg, musi być wykonane przez lekarza weterynarii. Wykonanie zabiegu musi być potwierdzone podpisem i pieczątką lekarza (zał. nr 4);
j) udostępnić kierownikowi sekcji (oddziałowej komisji hodowlanej) cały miot i hodowlę do przeglądu, który powinien się odbyć nie wcześniej niż po ukończeniu przez szczenięta 6. tygodnia życia; odmowa udostępnienia miotu/hodowli do przeglądu uprawnia zarząd oddziału do odmowy wydania metryk; w przypadku istotnych wątpliwości zarząd oddziału lub Zarząd Główny może zarządzić identyfikację szczeniąt na podstawie badań DNA; brak zgody hodowcy na wykonanie badania może być podstawą odmowy wydania metryk; protokół przeglądu miotu (wzór zał. nr 5) sporządza się w trzech egzemplarzach, z których oryginał otrzymuje hodowca, jedna kopia pozostaje w aktach oddziału, zaś drugą kopię oddział przesyła do oddziału, w którym zarejestrowany jest reproduktor; równocześnie kierownik sekcji dokonuje w rodowodzie suki wpisu informującego o terminie urodzenia miotu;
k) złożyć w biurze oddziału: odcinek karty krycia (wzór zał. nr 2), w przypadku krycia za granicą dodatkowo: kserokopię rodowodu reproduktora i ewentualnie potwierdzenie krycia obowiązujące w danym kraju, kartę miotu (wzór zał. nr 3) oraz potwierdzenie wykonania znakowania (wzór zał. nr 4); złożenie wyżej wymienionych dokumentów jest warunkiem wydania metryk;
l) wydawać nabywcom szczenięta najwcześniej po ukończeniu 7 tygodni wraz z metrykami (wzór zał. nr 6) i książeczkami zdrowia (z adnotacją o przeprowadzonych szczepieniach i odrobaczaniu szczeniąt), zaś nabywcom zagranicznym dostarczyć rodowód eksportowy. Szczenięta opuszczające teren kraju muszą być obowiązkowo czipowane;
m) uregulować we właściwym terminie zobowiązania wobec właściciela reproduktora zgodnie z zawartą pisemną umową;
n) prowadzić ewidencję danych nabywców szczeniąt (imię i nazwisko, adres zamieszkania, nr telefonu, adres e-mail).
§ 15
1. Właściciel reproduktora ma prawo:
a) do odmowy udostępnienia psa do krycia bez podania przyczyny,
b) pobierać ekwiwalent za krycie na podstawie pisemnej umowy zawartej z hodowcą.
2. Właściciel reproduktora ma obowiązek:
a) udostępniać psa do krycia wyłącznie suk hodowlanych, zarejestrowanych w ZKwP lub innej organizacji należącej bądź uznawanej przez FCI,
b) przed kryciem suki ustalić z hodowcą na piśmie warunki rozliczenia należności za krycie,
c) wykupić w swoim oddziale Kartę Krycia i bezpośrednio po kryciu potwierdzić ten fakt podpisem w Karcie Krycia (wzór zał. nr 2); odcinek Karty Krycia przeznaczony dla reproduktora złożyć w swoim oddziale macierzystym w ciągu 14 dni.